Zoekresultaten

Nu het nieuwe openbaar onderzoek niet meer door een vakantieperiode wordt gedwarsboomd, roept de Aartselaarse MINAraad opnieuw op om massaal protest aan te tekenen tegen de ronduit perverse vraag van de politieke ISVAG-bestuurders om haar aftandse afvalbarak nog minstens 20 jaar langer te exploiteren omwille van het vele geld dat afvalverbranding opbrengt. De nefaste impact op de gezondheid van de omwonenden en op het milieu kan de ISVAG-tenoren blijkbaar worst wezen. Herinner u trouwens de gevleugelde woorden van de ISVAG-voorzitter (en Wilrijks districtsburgemeester) geciteerd in een revelerend artikel rond ISVAG in Knack: “ Ik ga als een pletwals over iedereen die tegen de oven is ”… Eén ontluisterend voorbeeld van hoe de mensen door zowel ISVAG, de zogenaamde MER-deskundigen als de Vlaamse overheid (Team MER) decennialang een rad voor de ogen werd gehouden. Het door ISVAG ingediende “wijzigingsverzoek” is gesteund op een zogeheten “versterkingsnota”, waarin (o.a.) door Studiebureau Sertius de impact van de ISVAG-rookgasemissies op de gezondheid van de omwonenden en het milieu werd beoordeeld op basis van de data van 2021. Sertius concludeert het volgende: <> Zelfs na optimalisatie van de installatie met een katalytische DeNox-installatie (en dit zou volgens de ISVAG-nota pas ten vroegste over 5 jaar het geval zijn…), blijft de impact beperkt negatief. Deze conclusies zijn volkomen tegenstrijdig met de erg geruststellende conclusies van studiebureau Sweco, MER-deskundig lucht, in de project-MER die in 2016 i.o.v. ISVAG werd opgesteld. En de Vlaamse overheid – het Team MER, dat deze project-MER vervolgens goedkeurde, nam deze geruststellende conclusies maar al te graag aan voor waar. Bijzonder cynisch, eigenlijk bijzonder bedenkelijk, dat deze conclusies thans door een andere door ISVAG aangestelde deskundige lucht worden teruggefloten. En dan hebben we het alleen nog maar over de stikstofimpact gehad. Wat met de CO²-uitstoot? Er wordt geen CO² gecapteerd, noch gepland, wat de negatieve impact op het lokale en bovenlokale (Vlaamse c.q. Belgische) leefklimaat danig versterkt. De locatie is ook niet gelegen langs een geplande CO²-backbone en eventueel afgevangen CO² kan ook niet via het water worden verscheept. Wat met de dioxine-emissies, die slechts tweemaal per jaar onafhankelijk moeten worden gecontroleerd? Wat met de Pfas-emissies, want in regulier huishoudelijk en ermee gelijkgesteld bedrijfsafval zitten wel degelijk significante hoeveelheden met Pfas (forever chemicals…) verontreinigde afvalstoffen! Pfas wordt overigens in de Vlaamse milieuwetgeving voor afvalovens zelfs helemaal niet genormeerd. Laten we ons dus massaal blijven verzetten tegen de gewraakte ISVAG-afvaloven door het indienen van een bezwaarschrift én door onze aanwezigheid op de informatievergadering van 13 september!

Even in het kort: Stad Antwerpen moet zijn onderzoek wegens procedurefout herdoen. Nieuw openbaar onderzoek hernieuwingsaanvraag oude ISVAG-afvaloven. Periode: van 29 augustus tot 27 september 2022 Gemeente Aartselaar wordt door Vlaanderen opgevist als "betrokken gemeente" en 6 dagen later ook als "adviesinstantie"... Informatievergadering dinsdag 13 september 2022 om 19u Gemeentehuis Aartselaar (raadzaal) Het verhaal: Het traditionele jaarlijkse brokkenparcours van Parijs-Roubaix verbleekt helemaal bij de absurde bokkensprongen die ISVAG-tenoren zelf, maar ook de verenigde stedelijke en Vlaamse ambtenaren (stedelijke dienst omgeving stad Antwerpen, het Vlaams Departement Omgeving, het Team-MER en de Gewestelijke Omgevingsvergunningscommissie) m.b.t. het vergunningsdossier van de oude ISVAG-oven blijven opvoeren. Ditmaal kwam het Departement Omgeving tot de conclusie dat de stad Antwerpen een procedurefout heeft begaan door het niet respecteren van de termijnen i.v.m. de praktische afwikkeling van de digitale infovergadering, die werd georganiseerd in het kader van het openbaar onderzoek m.b.t. het ISVAG-wijzigingsverzoek tot het verkrijgen van een nieuwe vergunning voor een termijn van 20 jaar. De stad Antwerpen werd daarom op 19/8 opgedragen tot het organiseren van een nieuw openbaar onderzoek m.i.v. een infovergadering. Maar tegelijk werd ook de gemeente Aartselaar opgeroepen een openbaar onderzoek m.i.v. een infovergadering te organiseren. … Hoera! Het Departement Omgeving beschouwt Aartselaar opeens wél als “betrokken gemeente”. Ogenschijnlijk in tegenstelling met wat nog maar maand geleden door datzelfde Departement Omgeving werd beslist. … Helaas! Bij nader toezien bleef het Departement Omgeving stug vasthouden aan haar eveneens een maand geleden ingenomen standpunt, dat Aartselaar niet als adviesinstantie kon worden beschouwd. Na op 22/8 de Vlaamse overheid opnieuw met formele, niet te weerleggen kadastrale bewijzen te hebben geconfronteerd, waaruit blijkt dat het voorwerp van de ISVAG-aanvraag wel degelijk gedeeltelijk op Aartselaars grondgebied is gelegen, kwam men uiteindelijk op 25/8 in Brussel tot inzicht en inkeer. De GOVC verzocht namelijk op 25/8 het Aartselaars college officieel om een advies. Hiermee meteen ook een zoveelste procedurefout voorkomend. Maar we moeten uit deze trieste carrousel ook besluiten dat de gemeente Aartselaar inzake alle afgelopen vergunningsprocedures m.b.t. de oude afvaloven - dus sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw tot op vandaag - door de opeenvolgende bevoegde overheden blijkbaar geheel ten onrechte buiten spel werd gezet, door haar de wettelijke status als gemeente waarop mede het voorwerp van de exploitatie gevestigd is, op flagrante wijze te miskennen. Lees alles over de nieuwe procedure en de infovergaderingen in ons volgend nieuwsbericht

Op nauwelijks 72 uren tijd vergaarde de Aartselaarse MINAraad in totaal 706 bezwaarschriften tegen de verlenging van de vergunning van de oude afvaloven. Van een uppercut gesproken... De bedenkelijke ISVAG-strategie om zo min mogelijk tegenstand te krijgen voor het plan om in haar aftandse afvaloven nog minstens 20 jaar afval te verbranden tussen dichtbevolkte Aartselaarse en Wilrijkse woonwijken, is op een waar fiasco uitgelopen. De MINAraad had de omwonenden nochtans duidelijk gemaakt dat, door het feit dat het openbaar onderzoek in de volle vakantieperiode (komkommertijd) werd georganiseerd, het geen zin had om op te roepen massaal bezwaar tegen het ISVAG-plan in te dienen. Bovendien vergde het inhoudelijk onderzoek van het zoveelste ISVAG-dossier en de opmaak van het overigens bijzonder sterk gemotiveerde bezwaarschrift erg veel tijd, zodat nauwelijks nog tijd restte - amper 72 uren - om het bezwaarschrift in te dienen. Desondanks werden via de MINAraad niet minder dan 706 bezwaarschriften ingediend! Dit naast de tientallen andere bezwaarschriften die rechtstreeks bij de Vlaamse overheid werden ingediend, w.o. de bezwaarschriften van de Bond Beter Leefmilieu Vlaanderen, Natuurpunt en enkele politieke partijen. Een (z)ware kaakslag dus voor de ISVAG-strategen. Een zoveelste collectieve uiting ook van het onverminderd onbuigzaam verzet tegen deze afvaloven, die reeds 45 jaar lang de gezondheid van ons omwonenden, in het bijzonder van de kwetsbaren onder ons, ondermijnt. Zoals overigens nog erg duidelijk in de ISVAG-versterkingsnota door de MER-deskundige werd bevestigd. Theoretisch verdere procedureverloop Zowel de gewijzigde ISVAG-plannen, de adviezen die aan de stad Antwerpen en aan de verschillende overheidsinstanties (OVAM, Vlaamse Milieumaatschappij, Vlaams Energie- en Klimaatagentschap, Agentschap voor Natuur en Bos, e.d.m.) werden gevraagd alsook de m.b.t. de ISVAG-plannen funeste inhoud van de ingediende bezwaarschriften moeten nu door de Vlaamse overheid worden behandeld. De GOVC maakt vervolgens een eigen advies op aan Vlaams minister voor Omgeving, Zuhal Demir, die vervolgens over de vergunningsaanvraag en het wijzigingsverzoek ten gronde zal moeten beslissen. Hierbij moet de minister wèl in het achterhoofd houden dat wanneer in oktober de termijn van 6 maanden verstrijkt dat ISVAG van de Raad voor Vergunningsbetwistingen nog afval mag verbranden, er door ons zal op toegezien worden - indien ISVAG op dat ogenblik niet over een nieuwe vergunning beschikt - dat alle verbrandingsactivi-teiten onmiddellijk worden stopgezet. Boude voorspelling De Vlaamse overheid heeft het verzoek van de gemeente Aartselaar afgewimpeld om i.v.m. het wijzigingsverzoek een eigen openbaar onderzoek met informatievergadering te organiseren én een gemeentelijk advies uit te brengen. De gemeente had immers opgemerkt dat het exploitatieterrein van ISVAG voor een (klein) stuk op Aartselaars grondgebied is gelegen en bovendien werd Aartselaar reeds eerder in de huidige vergunningsprocedure door de Vlaamse overheid wèl gevraagd een openbaar onderzoek te organiseren. We vermoeden nu sterk dat hetzij de Vlaamse overheid zelf, hetzij minister Demir tot het inzicht zal komen dat het flagrant negeren van dit geheel terechte en gewettigde Aartselaars verzoek via de eerste de beste beroepsprocedure bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen als een boemerang terug zal komen. Wij durven er dan ook een lichte gok op wagen dat de gemeente Aartselaar binnen afzienbare tijd zal worden gevraagd een nieuw openbaar onderzoek te organiseren en een eigen advies uit te brengen. We zijn benieuwd!

Projectnummer: OMV_2017007490 ISVAG-wijzigingsverzoek tot het verder exploiteren van de oude afvaloven voor een termijn van 20 jaar Met onze mailing van 15 juli brachten wij jullie op de hoogte van het openbaar onderzoek dat door de stad Antwerpen moet worden georganiseerd n.a.v. het wijzigingsverzoek dat door ISVAG bij de Vlaamse overheid werd ingediend. i.k.v. de lopende vergunningsprocedure voor de oude afvaloven. Vlaams milieuminister Demir - hiertoe opgedragen door de Raad voor Vergunningsbetwistingen - moet over de ISVAG-vergunningsaanvraag tegen aanvang oktober een nieuwe beslissing nemen. Zoals beloofd, vinden jullie op onze website het erg uitgebreide ontwerp bezwaarschrift terug, opgesteld door gerenommeerde omgevingsjuristen. Wenst u bezwaar in te dienen, kan dit ten laatste op zaterdag 13 augustus 2022 (voor middernacht) op een van de volgende manieren: via het Omgevingsloket - Projectnummer: OMV_2017007490 per brief gericht aan college van burgemeester en schepenen t.a.v. dienst Omgeving/Vergunningen, Grote Markt 1 te 2000 Antwerpen - Projectnummer: OMV_2017007490 de bevoegde klantendienst omgeving van de stad Antwerpen heeft ons bevestigd dat bezwaarschriften ( Projectnummer: OMV_2017007490) eveneens mogen worden ingediend via dit mailadres: SW_Administratie_V@antwerpen.be Tip : doe dit steeds met een verzoek tot ontvangstmelding. via het formulier op onze website Samen met jullie hopen wij dat minister Demir ditmaal onze 200% overtuigende argumenten en ons blijvend verzet tegen de oude ISVAG-afvaloven ter harte neemt en de enige beslissing neemt die er finaal toe doet: een definitieve weigering!

En blijft er schaamteloos over liegen... Bij lezing van bijlage 3 op de versterkingsnota (“ Impact ISVAG op lucht en gezondheid/mens ”) van het ISVAG-wijzigingsverzoek (zie omgevingsloket ), valt op dat deze effectief een schat aan informatie bevat. Zo blijkt dat zelfs na de installatie van de erg dure katalytische DeNOx-zuiveringsinstallatie (kortweg SCR) de impact op de gezondheid negatief blijft. (citaat): “ Er wordt een negatieve impact op de gezondheid van de mens beoordeeld zowel bij een concentratie van 60 mg NOx/Nm³ als 40 mg NOx/Nm³. Bij het behalen van de streefwaarde van 40 mg NOX/Nm³ daalt de impact tot beperkt negatief of beter in het merendeel van de beoordelingspunten. Ter hoogte van de bewoning met de hoogste impact (W8 en W9) blijft de impact negatief, waardoor de totale score negatief blijft ”. Daar komt nog bij dat bij de huidige installatie blijkens de project-MER en blijkens bijlage 5 van de versterkingsnota, enkel een SCR kan geplaatst worden na de rookgasreiniging . Dat zorgt onvermijdelijk voor een verlies aan energierendement omdat de rookgassen dan immers opnieuw moeten worden opgewarmd tot temperaturen in werkingsrange katalysator. Bijlage 5 vat de nadelen op p. 23 als volgt samen: Citaat: “ Nadelen zijn hierbij: het hogere energieverbruik dat vereist is om de afgassen herop te warmen, en o.a. de hiermee gepaard gaande extra kosten en extra CO2-emissies indien hierbij gebruik zou gemaakt worden van aardgasbranders. Heropwarmen kan evenwel ook met stoom uitgevoerd worden, wat evenwel tot een lagere elektriciteitsproductie leidt. Iets hogere NH3-emissie ”. Dit versterkt natuurlijk onze argumentatie van “ verkeerde techniek ” (enkel nageschakelde SCR mogelijk met aanzienlijk energieverlies) én “ verkeerde locatie ” (te dicht bij bewoning om tot een verwaarloosbare gezondheidsimpact te komen). Bijlage 3 geeft overigens ook duidelijk aan dat de gezondheidsimpact van de huidige installatie bij maximaal gebruik onaanvaardbaar hoog is: Citaat: “ 5.4 CONCLUSIE IMPACT MAXIMAAL REALISTISCH SCENARIO Uitgaande van de emissies in 2021 en een extrapolatie van capaciteit naar maximale capaciteit van de installatie wordt de impact van ISVAG als volgt beoordeeld: - een aanzienlijke negatieve impact op de gezondheid van de mens en een negatieve impact op de luchtkwaliteit voor de parameter NO2; (…) .” Het moge duidelijk zijn dat dit in flagrante tegenspraak is met wat de opeenvolgende ISVAG-tenoren in de media steeds hebben beweerd en zijn blijven beweren (de gezondheidsimpact is volstrekt verwaarloosbaar…)! En meteen ook is dit in flagrante tegenspraak met wat in de project-MER van de oude afvaloven wordt geconcludeerd door de “ onafhankelijke MER-deskundige lucht ”. Welke zichzelf ernstig nemende politiek verantwoordelijke kan in die omstandigheden en met deze ontluisterende kennis van zaken überhaupt nog enige vergunning voor deze versleten afvalbarak verlenen aan bestuurders die zoveel boter op het hoofd hebben?

Projectnummer: OMV_2017007490 OPENBAAR ONDERZOEK VAN 15 JULI TOT 13 AUGUSTUS 2022 MOGELIJKHEID TOT HET INDIENEN VAN BEZWAREN Zoals geweten werd door de Raad voor Vergunningsbetwistingen in maart ll. de beslissing van minister Demir vernietigd om de oude ISVAG-oven tot 2027 verder te exploiteren. De minister moet van de Raad echter wel binnen de zes maanden een nieuwe beslissing nemen. Tegelijk mocht ISVAG, niettegenstaande de vergunning werd vernietigd, nog 6 maanden lang (tot medio oktober ’22) afval blijven verbranden. Gelukkig besliste minister Demir kort daarna om ISVAG de vergunning te weigeren voor de bouw en exploitatie van een nieuwe, veel grotere afvaloven. Wat betreft de oude ISVAG-oven blijft het echter wachten op een nieuw ministerieel vergunningsbesluit. PROCEDURELE TUSSENSTAP In plaats van werk te beginnen maken van beëindiging van de afvalverbranding en sanering van hun site, heeft ISVAG blijkbaar gewacht tot de vakantieperiode (juli-augustus) om een nieuwe tussenstap te zetten in deze nu al 4 jaar aanslepende vergunningsprocedure. Zo werd bij de Vlaamse overheid een addendum-wijzigingsverzoek ingediend, waarmee een nieuwe vergunning wordt gevraagd. Ditmaal niet langer tot 2027, maar meteen voor 20 jaar! De bevolking moet over deze zoveelste ISVAG-demarche gelukkig opnieuw worden geraadpleegd. Om onduidelijke redenen is die raadpleging beperkt tot de bevolking in Antwerpen en omvat dit niet de nochtans dichterbij wonende burgers in Aartselaar. De Vlaamse overheid (Departement Omgeving), die de ISVAG-aanvraag administratief afhandelt, heeft eerder deze week de (nochtans logische) vraag van de gemeente Aartselaar om ook een openbaar onderzoek te organiseren, afgewezen. Merkwaardig toch, want onbetwistbaar is zowel het feit dat één van de kadastrale percelen van de ISVAG-site op Aartselaars grondgebied is gelegen, als de vaststelling dat m.b.t. de basisaanvraag in 2018 de gemeente Aartselaar door diezelfde Vlaamse overheid wél werd verzocht een openbaar onderzoek te organiseren. Herinner je je nog dat ISVAG in 2009, toen de vorige milieuvergunning voor het verder exploiteren van de oude oven werd aangevraagd, “vrijwillig” voor een termijn van 10 jaar opteerde. Deze verkorte termijn was geïnspireerd door de “moeilijke maatschappelijke context” ten aanzien van afvalverbranding op de huidige locatie. Bovendien kon ISVAG dan de eerste jaren rustig alternatieve locaties onderzoeken, om vervolgens in een tweede fase dan effectief naar de best bevonden locatie te verhuizen. Dit was ook de teneur van de toelichting die toenmalig voorzitter en Antwerps schepen Philip Heylen aan de Aartselaarse gemeenteraad is komen geven. We weten intussen hoe loos deze beloften zijn gebleken. Ook nu weer tracht ISVAG haar oude, reeds overbodige oven te reanimeren Om dit bij de burgers “ verkocht te krijgen ” is ISVAG blijkbaar (in o.a. Hemiksem) op lokale markten aanwezig en trachten ze met de belofte van gratis cakes bezoekers te lokken naar de ISVAG-burendag op18 juli. Tegelijk schakelt ISVAG, naast haar vaste woordvoerder, nu ook het Leuvens communicatiebureau LEVUUR in. Alle “stakeholders” zullen hierbij worden “ benaderd .” Een LEVUUR communicatiedeskundige kan er niet voor zorgen dat de opeenvolgende bestuursakkoorden en gemeenteraadsbeslissingen inzake ISVAG worden opgegeven. Een LEVUUR communicatiedeskundige kan er niet voor zorgen dat de MINA-raad, de indieners van de eerdere bezwaren en de duizenden individuele burgers die zich eerder uitspraken, zich plotsklaps akkoord zullen verklaren met de Wilrijkse afvaloven. Waarom dit zogenaamde wijzigingsverzoek? Officieel heet het dat ISVAG omwille van de maatschappelijke gevoeligheden geen onbeperkte termijn aanvraagt, maar “ slechts ” een termijn van 20 jaar. Desondanks moet ISVAG hiervoor wel zwaar investeren. Meer dan 20 miljoen euro (belastinggelden) voor een nieuwe stoomturbine en voor een nieuwe stikstofvanginstallatie. Officieus echter zou ISVAG danig bevreesd zijn voor de klaarblijkelijk erg hoge schadeclaims die haar te wachten staat indien de oven bij gedwongen sluiting niet langer als warmteleverancier voor het warmtenet in de Terbekehofdreef mag fungeren. Herinner je je echter dat het precies de vergunning is voor o.a. de integratie van een technische installatie voor een warmtenet, die in maart door de Raad voor Vergunningsbetwistingen werd vernietigd. Het bewijs dus dat ISVAG er erg prematuur van uitgegaan is dat het met de vergunningen wel los zou lopen... Uit de besluiten van de stad Antwerpen d.d. 9 september 2016 en 1 december 2017 inzake de intentieovereenkomst van het warmteproject Antwerpen Zuid, blijkt dat ISVAG voor de aanleg van het (intussen gerealiseerde) warmtenet in de Terbekehofdreef moest instaan, met inbegrip van de herstelling van de wegenis. En dit dus in de hoogst onzekere omstandigheden van bestaanszekerheid. Het warmtenet wordt op vandaag gevoed met de restwarmte van een afvaloven die zonder vergunning wordt uitgebaat en waarvan het hoogst onzeker is dat de vereiste vergunning finaal zal worden verkregen. Enige troost voor de afnemers van het warmtenet is dat er voor de voeding ervan betere alternatieven bestaan dan de ISVAG verbrandingsoven. Uittreksel uit deze intentieovereenkomst: “5- In uitvoering van de heraanleg van de Terbekehofdreef (uitvoering eind 2017) door de provinciale ontwikkelingsmaatschappij Antwerpen, stad Antwerpen, district Wilrijk, Rio-Link NV en ISVAG zal: a. ISVAG instaan voor de aanleg van een warmteleiding doorheen de Terbekehofdreef, met inbegrip van het herstel van de wegenis in functie van het warmtenet.” Samen met u vragen wij ons af of er dan in Vlaanderen geen toezichthouder is die bestuurders van intercommunale verenigingen ter verantwoording kan roepen. Kosten maken terwijl er nog procedures hangende zijn, lijkt niet meteen een beheer als “ goed huisvader ” en of ISVAG’s nieuwe communicatie-offensief een zinvolle besteding is van hun middelen is maar de vraag… Lees meer over het openbaar onderzoek in ons volgend artikel .

Projectnummer: OMV_2017007490 OPENBAAR ONDERZOEK VAN 15 JULI TOT 13 AUGUSTUS 2022 MOGELIJKHEID TOT HET INDIENEN VAN BEZWAREN Het openbaar onderzoek inzake het nieuwe ISVAG-wijzigingsverzoek wordt door de stad Antwerpen georganiseerd van 15 juli tot 13 augustus 2022. Uittreksels uit het kennisgevingsdocument: Tijdens het openbaar onderzoek kan de aanvraag worden geraadpleegd op het publieke Omgevingsloket . U kunt het dossier ook inkijken aan het loket van de dienst Vergunningen, Francis Wellesplein 1 te 2018 Antwerpen. U kunt langskomen na afspraak, vast te leggen via deze link . … Over de aanvraag wordt ook een informatievergadering gehouden, waar de aanvrager de aanvraag toelicht en vragen beantwoordt: Datum : 2 augustus 2022 Uur : 19.00 uur Locatie : Digitaal, inschrijven kan via milieuvergunningen@antwerpen.be met vermelding van dossiernummer OMV_2017007490 en dit tot ten laatste 01/08/2022 … Tijdens het openbaar onderzoek kunnen standpunten, opmerkingen en bezwaren over de aanvraag en, in voorkomend geval, het nog niet goedgekeurde milieueffectrapport en/of omgevingsveiligheidsrapport worden ingediend op één van volgende wijzen: - via het publieke Omgevingsloket - per brief gericht aan college van burgemeester en schepenen t.a.v. dienst Omgeving/Vergunningen, Grote Markt 1 te 2000 Antwerpen. Vermeld duidelijk het projectnummer ( OMV_2017007490 ) op het bezwaarschrift! Historiek We herinneren je er graag aan dat tijdens het eerste openbaar onderzoek, ruim 4 jaar geleden, meer dan 1600 bezwaarschriften werden ingediend tegen de verlenging van de vergunning van de oude ISVAG-oven. En dat tijdens het openbaar onderzoek van de nieuwe ISVAG-oven (ruim 2 jaar geleden) bijna 2300 bezwaarschriften werden ingediend. Er was, is en blijft dus duidelijk geen maatschappelijk draagvlak voor grootschalige afvalverbranding op de huidige locatie, in de nabijheid van dichtbevolkte woonwijken, dit omwille van de ontoelaatbare impact van de rookgassen op de gezondheid van de omwonenden en op het leefmilieu. De MINA-raad wenst zich daarom te distantiëren van het ogenschijnlijk spel dat ISVAG wenst te spelen door pal in de volle vakantieperiode het openbaar onderzoek te doen organiseren. Mogelijk hopen ze zo dat er dan veel minder bezwaarschriften zullen worden ingediend, om dan te verkondigen dat het maatschappelijk verzet duidelijk aan het tanen is. Niets is echter minder waar, maar tegelijkertijd gunnen we onze burgers hun verdiende vakantie en daarom roept de MINA-raad ditmaal niet op om massaal bezwaarschriften in te dienen. Het onwrikbaar, massaal en blijvend verzet tegen de ISVAG-afvaloven werd immers reeds ten overvloede aangetoond tijdens de eerdere openbare onderzoeken m.b.t. de opeenvolgende vergunningsaanvragen. Het Aartselaars College van Burgemeester en Schepenen, zich sterk makend voor de ganse Aartselaarse bevolking en met een hernieuwd mandaat van de voltallige Aartselaarse gemeenteraad , zal i.v.m. voorliggend wijzigingsverzoek via haar advocaten een gemotiveerd bezwaarschrift indienen. Uiteraard zal ook de MINA-raad een bezwaarschrift indienen. Dat de MINA-raad weliswaar niet langer oproept om bezwaar in te dienen, betekent geenszins dat wij u ervan willen weerhouden om individueel alsnog een bezwaarschrift op te stellen en in te dienen. Wat ons betreft mag er immers nooit aan democratische inspraakrechten worden getornd. De MINA-raad zal daarom weldra met een volgende mailing een ontwerp-bezwaarschrift bezorgen aan de 2300 mensen die zich tijdens het laatste openbaar onderzoek formeel tegen de ISVAG-plannen hebben verzet. Je kan dan zelf beslissen om - solidair met het Aartselaars schepencollege en onze MINA-raad - eveneens een bezwaarschrift in te dienen. Door deze specifieke verlofomstandigheden is het echter bij voorbaat duidelijk dat ditmaal niet het aantal bezwaarschriften primeert, maar wel de inhoud van de bezwaarschriften.

Bepaald vermoeiend is het, om telkens opnieuw de beweringen van ISVAG-fanatici te counteren. In GvA/Het Nieuwsblad van 22 juni ll . reageerde ISVAG-voorzitter Kristof Bossuyt (N-VA) op de oproep van de Aartselaarse MINAraad i.v.m. het recente voorstel van de Nederlandse afvalverwerker AVR, om het ISVAG-afval tegen beduidend goedkopere en vooral klimaatneutrale condities te verwerken in de Rotterdamse haven: (citaat) “De wetgeving stelt dat het Vlaams huishoudelijk afval binnen Vlaanderen moet worden verwerkt en dus niet mag worden uitgevoerd.” Wat blijkt? Geen enkele van de voor elke EU-lidstaat, dus ook voor België (Vlaanderen), bindende Europese afvalrichtlijnen verbiedt de export van huishoudelijke afvalstoffen. Niettemin heeft Vlaanderen zich m.b.t. de verwerking van huishoudelijk afval een erg strak keurslijf aangemeten. Wellicht onder druk van de (hoofdzakelijk) intercommunale afvalverbranders, verenigd binnen de koepelvereniging Interafval. Zoals eerder gesignaleerd, werd een tweetal maanden geleden de voormalige directeur van Interafval door de Vlaamse Regering tot administrateur-generaal van de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) aangesteld. Uittreksel uit het tot eind dit jaar geldend, door de OVAM opgestelde Vlaams afvalstoffenplan (Uitvoeringsplan Huishoudelijk Afval en Gelijkaardig Bedrijfsafval): “9.1 Strategie Vlaanderen hanteert het principe van de zelfvoorziening en kiest ervoor om zelf de volledige verantwoordelijkheid te nemen voor de verwijdering van het Vlaamse gemengd stedelijk afval (GSA), wat betekent dat de gewestgrenzen in principe gesloten blijven voor export voor verwijdering door verbranding (D10) en voor nuttige toepassing (R1) van dit afval.” “81 Voor import en export voor verwijdering van een welbepaalde hoeveelheid afvalstoffen binnen een welbepaalde periode met een welbepaalde oorsprong en bestemming naar andere gewesten is de expliciete toelating van de Vlaamse minister, bevoegd voor het leefmilieu, vereist. Voor invoer uit en uitvoer naar het buitenland wordt de EVOA-procedure gevolgd.” In de praktijk blijkt het overbrengen van afval conform de EVOA-procedure van en naar andere EU-lidstaten wel degelijk op relatief grote schaal te gebeuren. Ook de export van o.a. de assen als restproduct van de verbranding van huishoudelijk afval (+/- 10%) vanuit Vlaanderen naar Wallonië, Nederland, Duitsland en Frankrijk. En tegelijk vindt ook in de tegenovergestelde richting de overbrenging van buitenlands afval naar Vlaanderen plaats. Hiervoor verwijzen we graag naar volgend artikel op de site van de Vlaamse overheidsdienst “Statistiek Vlaanderen” , gebaseerd op data van de Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM). Uittreksel: "Bij het niet-gevaarlijk afval waren de grootste stromen ook bouw- en sloopafval (grond en stenen, bagger- en ruimingspecie) en afval van installaties voor afvalbeheer (afval van de verbranding van afval , afval van mechanische afvalverwerking)." (eigen onderlijning) BESLUIT: De uitspraak van de ISVAG-voorzitter, dat de export van Vlaams afval onwettig is, is niet correct om de volgende reden: Ondanks het in het Vlaams afvalstoffenplan strak aangemeten keurslijf dat de Vlaamse grenzen voor export van afval in functie van de verwerking en de nuttige toepassing ‘in principe’ gesloten zijn, kan de Vlaamse milieuminister hiervoor wel degelijk expliciete afwijkingen toestaan op voorwaarde dat het afval conform de regels van de EVOA-procedure wordt overgebracht. Jaarlijks worden aanzienlijke hoeveelheden afvalstoffen van Vlaanderen naar andere EU-lidstaten en Wallonië overgebracht, en vice versa. Het overbrengen van afval naar een andere EU-lidstaat is bijgevolg noch verboden, noch onwettig.

De kranten GvA / Het Nieuwsblad doen vandaag in een artikel het politieke spel uit de doeken dat zich momenteel ontplooit rond de afvalverbrandingsactiviteiten van de intercommunale ISVAG te Wilrijk, op de grens met de gemeente Aartselaar. In tegenstelling tot wat ISVAG in bewust artikel beweert, zijn alle leningen die de intercommunale destijds had aangegaan reeds meer dan tien jaar volledig afbetaald. ISVAG is dus al zeker een decennium volledig schuldenvrij. Dit met uitzondering natuurlijk wat betreft de vervuiling van de omgeving en de schade die de toxische verbrandingsgassen hebben aangericht aan de gezondheid van zovele omwonenden. De ISVAG-vennoten krijgen trouwens sindsdien jaarlijks flinke terugbetalingen onder de vorm van creditnota’s van de jaarlijkse (te) ruim begrote voorschotten. Vandaar ook dat de betrokken vennoten-gemeenten zo graag afval willen blijven verbranden. Afval is immers ‘big business’! Daarnaast heeft ISVAG een ‘oorlogskas’ van meer van 40 miljoen Euro, die jaarlijks nog verder aangroeit. Dit bedrag was oorspronkelijk bedoeld om de nieuwe oven te financieren maar nu deze piste blijkbaar wordt verlaten, kan deze kas probleemloos worden aangewend onder meer voor de afbraak/ontmanteling/sanering van de bestaande oven. Een project waarbij Vlaanderen overigens ISVAG graag te hulp zal schieten, want in het Vlaams huishoudelijk afvalstoffenplan wordt OVAM specifiek opgedragen om afvalverwerkingsinstallaties actief bij dergelijk proces te begeleiden en te ondersteunen. Hoeveel de afbraak/ontmanteling/sanering zal kosten, is overigens momenteel niet geweten. Maar het is wel absoluut zeker dat dit slechts een fractie van de oorlogskas zal zijn. Het saldo kan dan eenvoudig onder de ISVAG-vennoten-gemeenten worden uitgekeerd… als extra-bonus… Het statement van ISVAG dat de sluiting van de oven 40 miljoen euro zal kosten, is dus volkomen uit de lucht gegrepen. Overigens beschikt de intercommunale na de sanering over een erg ruim terrein, ruimtelijk bestemd als zone voor openbaar nut, dat kan worden herbestemd naar functies die de gemeenschap ten dienste zijn. Zo kan eindelijk werk worden gemaakt van de creatie van een overstromingszone net afwaarts de A12, als noodzakelijk sluitstuk van de sanering van de ondermaatse doorsteek van de Struisbeek onder de A12. Hierdoor zullen hopelijk en eindelijk de overstromingen in de gemeenten Aartselaar, Kontich en Hemiksem definitief tot het verleden behoren. Tot slot betreurt de Aartselaarse MINAraad het bijzonder dat in het krantenartikel geen melding wordt gemaakt van het schriftelijk aanbod dat ISVAG en OVAM eind april hebben gekregen van afvalverwerker AVR uit Rotterdam om het afval van ISVAG in haar ovens in het Rotterdamse havengebied te verwerken. Tegen beduidend goedkopere tarieven én vooral op een veel meer milieuverantwoorde, duurzame, klimaat neutrale wijze. Trouwens ook de afvalgroep Suez-Veolia zou ISVAG een soortgelijk voorstel hebben overgemaakt. In plaats dus van in de coulissen te werken aan een politieke deal om het gezichtsverlies van alle betrokkenen zoveel mogelijk te beperken, zou men veel beter alle energie steken in een deal met de Rotterdamse vrienden.

Antwoord: stikstofdepositie! De storm rond het stikstofbeleid van de Vlaamse regering is nog lang niet gaan liggen. Aanleiding hiertoe is de beslissing om 41 rechtsgeldig vergunde landbouwbedrijven definitief te doen sluiten omwille van hun te hoge stikstofuitstoot op nabijgelegen natuurgebieden. Waarom dit nieuwe stikstofbeleid niet geheel consistent is en aanleiding geeft tot breedvoerige discussies, tonen we aan door de jaarlijkse stikstofuitstoot van de ISVAG-oven te vergelijken met de stikstofuitstoot van het grootste Vlaams veebedrijf, een pluimveehouderij van 68.000 stuks uit West-Vlaanderen. Hierbij betrekken we ook de toekomstige stikstofuitstoot van de INEOS-fabriek die recent van Vlaamse milieuminister Zuhal Demir een omgevingsvergunning kreeg voor de bouw en de exploitatie van een ethyleenkraker in de Antwerpse haven. Deze West-Vlaamse pluimveehouderij werd volgens het kabinet van de Vlaamse milieuminister samen met 2 andere veebedrijven als referentie gebruikt om te bewijzen dat de INEOS-fabriek alvast minder stikstof zal uitstoten dan dit pluimveebedrijf. In een waarheidscheck op de website van de VRT-nieuwsredactie van 21 juni 2022 wordt echter aangetoond dat deze bewering niet correct is. Het VRT-nieuwsartikel leert ons dat een veebedrijf geen stikstofoxide uitstoot, maar uitsluitend ammoniak (NH³). Dit in tegenstelling met een afvaloven of ethyleenkraker, waarbij wel stikstofoxide wordt uitgestoten, naast ammoniak. Om een wetenschappelijk correcte vergelijking te maken, moet ammoniak omgezet worden naar (reactieve) stikstof. Want het is precies deze polluent die de naaste omgeving van de INEOS-fabriek, van ieder Vlaams veebedrijf, maar dus ook van de ISVAG-oven op negatieve wijze impacteert. De omzetting ‘van ammoniak naar (reactieve) stikstof’ moet verplicht conform de volgende wetenschappelijke verdeelsleutel gebeuren (bron: David De Pue – ILVO): de hoeveelheid stikstofoxide wordt resp. vermenigvuldigd met 14 en gedeeld door 46 de hoeveelheid ammoniak wordt resp. vermenigvuldigd met 14 en gedeeld door 17 Op basis van de maximale emissies van de 3 beschouwde bedrijven komen we tot de volgende resultaten: INEOS : 168 ton stikstofoxide/jaar = 51,13 ton + 18 ton ammoniak/jaar = 14,82 ton => 66 ton (reactieve) stikstof/jaar Grootste Vlaams pluimveebedrijf : 38,5 ton ammoniak => 31,71 ton (reactieve) stikstof/jaar ISVAG (*): 148 ton stikstofoxide/jaar = 45,05 ton + 1,14 ammoniak/jaar = 0,94 ton => 46 ton (reactieve) stikstof/jaar. (* project-MER hernieuwing ISVAG-oven – Sweco – tabel 7.31 p. 104/242 rev. 02) Wij stellen dus vast dat de ISVAG-oven anderhalve keer zoveel stikstof uitstoot als het huidige grootste Vlaamse veebedrijf, hetzij het equivalent van een (mastodont)veebedrijf van bijna honderdduizend stuks pluimvee (98.644 kippen). Daarnaast ook de vaststelling dat deze uitstoot gebeurt over het nabijgelegen Natura 2000-gebied van Fort 7 in Wilrijk. Nu omwille van het Vlaams stikstofakkoord de uitbating van 41 vergunde Vlaamse veebedrijven moet worden stopgezet, die nochtans in vergelijking met de ISVAG-oven een veel geringere hoeveelheid stikstof over nabijgelegen natuurgebieden uitstoten, stelt zich uiteraard de prangende vraag wat de minister i.v.m. de ISVAG-oven zal beslissen. De minister moet immers als gevolg van de vernietiging van de ISVAG-vergunning door de Raad voor Vergunningsbetwistingen, binnen de door de Raad vastgestelde termijn van 6 maanden (aflopend aanvang oktober) een nieuwe beslissing nemen. De Aartselaarse MINAraad kijkt met bijzondere belangstelling uit naar deze beslissing en de invloed van het Vlaams stikstofakkoord hierop. Temeer ook omdat ISVAG tot op vandaag steeds heeft geweigerd een meer performante stikstoffiltertechniek (katalytische deNOx-installatie) te gebruiken dan deze die in de huidige installatie aanwezig is (niet-katalytische deNOx). Terwijl precies de Aartselaarse MINAraad reeds meer dan 10 jaar geleden hiervoor is beginnen ijveren. Tevergeefs, zelfs tot op vandaag… Wij zijn dus enorm benieuwd of al dan niet rekening zal worden gehouden met de hoge ISVAG-stikstofdepositie op het nabijgelegen Wilrijkse natuurgebied Fort 7!

Het aanbod aan te verbranden afval in Vlaanderen, Antwerpen in het bijzonder, zal op korte termijn nog beduidend (moeten) afnemen. Enkele erg belangrijke notities uit het ontwerp ‘Lokaal Materialenplan (2023-2030)’, dat in openbaar onderzoek ligt van 1 juni tot 31 juli 2022: Hou in de capaciteitsplanning voor eindverwerking rekening met een daling van het afvalaanbod ten gevolge van o.m. de volgende bepalingen uit het Vlarema. 1- Tegen eind 2023: “Bioafval wordt ofwel aan de bron gescheiden en gerecycleerd, ofwel gescheiden ingezameld. Het wordt niet gemengd met andere soorten afval.” (Via art. 47 toegevoegd aan artikel 4.3.1 van Vlarema . Dit wil zeggen dat selectieve inzameling van GFT en (ruimer) alle organisch biologische-organische fracties enorm gaat uitbreiden . Dit betekent ook dat in veel Vlaamse regio ‘s waar momenteel enkel tuinafval wordt ingezameld, voortaan ook de andere biologische-organische fracties uit het restafval moeten worden ingezameld. Dit zal met absolute zekerheid leiden tot een significante afname van jaarlijks tienduizenden tonnen restafval dat niet langer in Vlaamse afvalovens mag worden verbrand. 2- Het Vlarema legt daarnaast vanaf 1 januari 2023 ook veel strengere regels op m.b.t. de recycleerbare residus die maximaal nog aanwezig mogen zijn in bedrijfsafval dat wordt verbrand ( Artikel 5.5.4.4, 2° van Vlarema ). Dat artikel stelt verder “De inzamelaar, afvalstoffenhandelaar of -makelaar is vanaf 1 januari 2023 vrij om zelf te kiezen of hij al dan niet overgaat tot nasortering om de hoeveelheden, vermeld in het eerste lid, punt 2°, te halen, alsook welke middelen hij daarvoor gebruikt. De inzamelaar, afvalstoffenhandelaar of -makelaar is vrij om te bepalen of gesloten zakken worden geopend en of de inhoud daarvan wordt nagesorteerd. De hoeveelheden, vermeld in het eerste lid, punt 2°, moeten evenwel gehaald worden en zijn van toepassing op al het afval dat zich in zakken bevindt”. 3- Afvalverwerker Renewi, gespecialiseerd in de ophaling en de verwerking van bedrijfsafvalstoffen, gaat er van uit dat deze bepaling zal leiden tot een halvering van de hoeveelheid te verbranden bedrijfsafval. Zie het recente artikel in De Tijd : "Renewi is begonnen met de bouw van drie nieuwe recyclagefabrieken voor bedrijfsafval. Die worden in 2023 in gebruik genomen in Gent, Puurs en Beringen. Vanaf 2023 mag restafval dat wordt opgehaald bij bedrijven niet meer rechtstreeks naar de verbrandingsovens. Eerst moet er een reeks materialen uit gesorteerd worden. ‘ Nog maar de helft van dat afval zal worden verbrand’, zegt De Bont " .

Heeft OVAM de minister hiervan op de hoogte gebracht? In een brief, gedateerd 25 april 2022, gericht aan ISVAG en aan de administrateur-generaal van de OVAM, stelt de Rotterdamse afvalverwerker AVR voor om het restafval van Antwerpen en de omliggende gemeenten in haar installaties in de Rotterdamse haven te verwerken. De AVR-CEO spreekt van een verwerkingskost van 60 à 70 €/ton. Let wel, dat is exclusief transportkosten, de Nederlandse afvalstoffenbelasting (waarvan de Vlaamse milieuheffing dan weer mag worden afgetrokken) en de btw. Tel je die extra kosten er echter bij, dan zit je rond de 100 €/ton. Dit is beduidend minder dan wat ISVAG haar rechtstreekse gemeenten-vennoten aanrekent en bovendien nog veel minder dan wat IGEAN haar gemeenten-vennoten aanrekent. Bovendien biedt verwerking in Rotterdam ongeziene milieuvoordelen ten opzichte van verwerking in Wilrijk. AVR Rotterdam heeft een zeer hoog energierendement door levering van én stoom aan de industrie én restwarmte aan een warmtenet. Ze voorzien ook kortelings een CO2-afvanginstallatie, waardoor de AVR-installatie voortaan volledig klimaatneutraal gaat kunnen werken. Dat is niet onbelangrijk omdat de milieucommissie van het Europees parlement een consensus heeft bereikt om de CO2-uitstoot van afvalverbrandingsinstallaties onder te brengen onder het Europees emissiehandelssysteem ( zie CA 4 in deze goedgekeurde compromis ) Dit betekent dat, precies door het onderbrengen van de CO2-uitstoot van afvalverbranding onder ETS, het relatieve kostenvoordeel van een Rotterdamse afvaloven met CO2-afvang tov ISVAG nog significant zal toenemen. De CO2-voordelen van Rotterdam zijn dus vele malen groter dan het geringe CO2-nadeel van extra transport (waarvoor AVR in haar brief overigens transport via water aanbiedt). Zie wat dat betreft de studie van CE DELFT “ Beter een AVI met een hoog energierendement dan een dichtbij ”. Uit de studie van THV-Ecobel die ISVAG destijds liet maken, blijkt bvb dat de CO2-kost van het transport van het ISVAG-afval naar Rotterdam per ton afval zo’n 0,24 € (via water) tot 0,70 € (via weg) meer zou kosten dan bij afvoer naar de ISVAG-oven te Wilrijk. Dat komt overeen met een extra CO2-uitstoot voor transport naar Rotterdam van 1,81 tot 5,33 kg CO2 per ton afval. De CO2-winst door verbranding aan een hoger energierendement in Rotterdam zal echter 100 keer hoger liggen (zie ook de resultaten van de RFI die Stad Antwerpen liet uitvoeren: https://www.mina-aartselaar.info/evaluatie-rfi-vito ). En daarbij houden we zelfs nog geen rekening met de plannen voor CO2-afvang op de installaties van AVR, die de klimaatbalans bij vergelijking met de aftandse ISVAG-oven alleen maar verder kunnen doen doorslaan in het voordeel van Rotterdam. Tot dusver hebben wij geen weet van enige respons noch van ISVAG, noch van OVAM op dit nochtans bijzonder duurzame en lucratieve Rotterdams aanbod. Werd Vlaams minister Demir hiervan op de hoogte gebracht door de OVAM, de overheidsdienst die rechtstreeks onder haar bevoegdheid valt? Dit alles is wel degelijk pertinent, want ontegensprekelijk impacteert dit nieuwe element de vergunningsprocedure inzake de bestaande ISVAG-oven. Zoals geweten, moet minister Demir immers binnen de 6 maanden na het vernietigingsarrest van de Raad voor Vergunningsbetwistingen een nieuwe beslissing nemen over de aanvraag tot het verlengen van de vergunning voor de bestaande ISVAG-oven. Ontluisterend daarnaast is de vaststelling dat de politieke ISVAG-bestuurders er niet voor terugschrikken om geen enkel milieu- of duurzaamheidscriterium te laten meewegen in de aanbestedingsprocedure die zij voor de verwerking van jaarlijks 40.000 ton restafval organiseren. Dit omwille van het verstrijken eind 2022 van de huidige samenwerkingsovereenkomst met afvalverwerker INDAVER in Doel. Zie hiervoor de gepubliceerde aanbesteding . Dit bewijst nog maar eens erg duidelijk dat ISVAG geen belang hecht aan milieu en duurzaamheid. Waarom er in die optiek door diezelfde politieke bestuurders dan weer niet wordt ingegaan op het Rotterdams aanbod, is volstrekt onbegrijpelijk. Wanneer immers de ISVAG-oven wordt gesloten, zou meteen ook de ISVAG-spaarpot, bedoeld om de definitief naar af verwezen nieuwe oven mee te helpen financieren en die intussen de 40 miljoen euro ruim overschrijdt , terug kunnen vloeien naar de ISVAG-gemeenten/vennoten. Tegelijk ook worden de gemeenten niet meegesleurd in het kostenverslindende megalomane bouwproject van een overbodige nieuwe afvaloven. Terwijl tot slot ook nog eens de globale jaarlijkse afvalverwerkingskosten voor iedere gemeente aanzienlijk zullen verminderen. Dat hiermee ook de financiële dorst van menig ISVAG- en IGEAN-gemeente zal worden gelenigd, is overigens ook een zekerheid. Eigenlijk zelfs een meer dan dan welgekomen noodzaak, gelet op alarmkreet die Belfius vandaag (10 juni 2022) slaakt over de desastreuze financiële gevolgen van de explosief gestegen energiekosten voor de Vlaamse steden en gemeenten.