Eind februari, kort voor de parlementsverkiezingen, kregen we goed nieuws van de pas benoemde en nu alweer uittredende minister van Leefmilieu.
De talrijke bezwaarschriften vanuit Aartselaar, Wilrijk, Hemiksem hebben dan toch sommige mensen doen nadenken.
Steeds meer wordt in de politiek het begrip ‘voortschrijdend inzicht’
gebezigd. Het zijn mooie, ietwat deftige woorden die omschrijven dat
mensen al doende leren en vervolgens tot de conclusie komen dat iets anders moet gedaan worden dan eerder was voorgenomen.
In behoudsgezinde kringen wordt voortschrijdend inzicht nogal eens
gelijkgesteld met zwakte of besluiteloosheid, en blijft men liever bij het oude,
om risico’s te beperken.
Maar als invloedrijke “klimaatnegationisten” straks gaan ervaren wat ze nu aan het negeren zijn, dan zullen ze leren dat een 19°-eeuwse oplossing voor de problemen van de 21° niet altijd de beste blijkt te zijn.
Toegeven dat je bepaalde zaken, om wat voor reden dan ook, anders
bent gaan bekijken is eerder een teken van wijsheid. En voortschrijdend
inzicht is optimaal gebruik maken van wat men in het verleden geleerd
heeft , om er een dynamische visie op de toekomst mee te vormen.
Waren kerncentrales met verrijkt uranium tot nu toe de beste, properste en
meest rendabele vorm van energielevering? Zeker weten. Maar blijft dat zo
in de toekomst?
Waren in Denemarken lokale verbrandingsovens, gekoppeld aan een warmtenet voor wijkverwarming de beste win-win oplossing voor het warm houden van de Deense bevolking? Tot voor kort zeker wel, want de huisvuilverbranding was bovendien een rendabele zaak voor gemeenten en hun burgers. Er was ook dat interessant business model waarbij de inkomsten van de huisvuilverbranding terugvloeiden naar de investeerders (cfr. onze intercommunales). Hoe meer afval werd aangeboden des te beter voor het technisch en financieel rendement van de ovens.
Dus de gemiddelde Deen werd niet echt aangezet tot beter sorteren en tot het verkleinen van de afvalzakken, integendeel: meer afval in de oven is meer geld in de gemeentekas, en er kwam stilaan meer huisvuil aangereden dan wat door de Denen alleen kan geproduceerd worden.
Helemaal te gek werd het toen ze enkele jaren geleden in een creatieve bui, - en na een dubieuze inmenging van de minister van Financiën - een project
bedachten om op Amager Bakke (Sjaelland) een oven te bouwen met een
verbrandingscapaciteit van 0,5 miljoen ton (of 2,6 maal de jaarcapaciteit van
de nieuwe ISVAG).
Daar letterlijk bovenop plannen ze de bouw van een spectaculaire ski-helling compleet met kunstsneeuw, wintersport- en skatepark, en met de originele naam CopenHill.
Heel goed voor het groene imago zou je denken...
De plechtige opening is ettelijke malen uitgesteld en nu gepland in het
weekend van 4 oktober 2019. Bedoeling is het jaar rond open te zijn, maar men heeft lang moeten zoeken om een privé-kandidaat te vinden die de exploitatie van de site op zich wil nemen.
Lezers die tot hier nog mee zijn zullen ongetwijfeld denken aan de gelijkenis
met de peperdure wilde plannen van onze afvalverbrander ISVAG, die ook
de “look and feel” van hun geplande bouwsel wat meer cachet willen
geven…
Maar even terug: was something rotten in the state of Denmark?
Want het Deense parlement heeft zich intussen UNANIEM na heftige debatten op 26 juni 2018 geëngageerd om onafhankelijk te worden van fossiele brandstoffen tegen 2050.
Dat betekent dus ook sluiting van alle verontreinigende verbrandingsinstallaties, inclusief het project op Amager Bakke (overigens vlakbij Kopenhagen). Dit hoeft evenwel niet noodzakelijk de sluiting van de CopenHill infrastructuur te betekenen.
Overigens is er in het discours rond dit prestigeproject nergens iets over luchtverontreiniging terug te vinden.
Het Deense Energieakkoord onderschreven door het voltallige parlement
betekent een forse ommezwaai, een mooi voorbeeld van politieke wil op
basis van “voortschrijdend inzicht”: van “hoe meer afval verbranden hoe
liever” naar “helemaal geen verbranding meer”.
We blijven het volgen!
De uitgever van deze tekst is de gemeentelijke milieuadviesraad, een onafhankelijk adviesorgaan, waarvan de stemgerechtigde leden, zoals statutair bepaald bij gemeenteraadsbeslissing van 28.01.2019, uitgesloten zijn van enig lokaal politiek mandaat. Meer info te verkrijgen via MINAraadAartselaar@gmail.com