Al 35 jaar lang (sinds 1989) wordt het beleid rond het leefmilieu, de natuur, het afval en de gezondheid in Aartselaar mee aangestuurd door de gemeentelijke adviesraad voor milieu en natuur (MINAraad of milieuraad). Oorspronkelijk was de oprichting van de milieuraad een van de vele verplichtingen die voortvloeide uit het zogeheten milieuconvenant. De gemeenten en steden konden via dit milieuconvenant van Vlaanderen aanzienlijke financiële ondersteuning genieten voor de uitwerking van haar milieubeleid. Hiertegenover stond wel de verplichting om o.m. een gemeentelijke milieuadviesraad op te richten, waarvan de statuten voorzagen in de nodige waarborgen voor een zo breed mogelijk gedragen milieu- en natuurbeleid en een politiek onafhankelijke werking. Het gemeentebestuur was niet alleen verplicht over alle milieuaangelegenheden advies te vragen, het moest ook telkens terugkoppelen welk gevolg al of niet aan de milieuraadsadviezen werd gegeven.
De Aartselaarse milieuraad werd van bij aanvang geconfronteerd met het onvermijdelijke ISVAG-dossier, dat nog in een stroomversnelling kwam toen in 1995 in de Wilrijkse Neerlandwijk het actiecomité De Pijp Uit werd opgericht. Er werd in deze wijk een zeldzame cluster van kinderen beschreven met unieke genetische afwijkingen, waarbij een link werd gelegd met de in de directe omgeving aanwezige afvalovens (intercommunale ISVAG Wilrijk, intercommunale IHK Edegem, ziekenhuisafvaloven UZA) en met de ovens van de metallurgische bedrijven Lamitref-Lamifil Hemiksem en Umicore Hoboken. En uiteraard ook met de vervuilende uitstoot van het wagenpark op de A12 en de E19.
Dit onrustwekkend gezondheidsprobleem werd naast verschillende andere milieuproblematieken gedocumenteerd in het boek ‘Moorddadig milieu Vlaanderen’ (Moorddadig milieu in Vlaanderen - Universiteitsbibliotheek Gent (ugent.be) - auteurs Raf Willems, Peter Cremers en Bob Van Laerhoven - 1997). Diverse gezondheidsdeskundigen onderschreven vervolgens de link tussen de beschreven Wilrijkse gezondheidsproblematiek en de in de omgeving aanwezige cluster aan lucht- en bodemvervuilende industriële activiteiten, afvalovens in het bijzonder.
De Pijp Uit eiste samen met de gemeente Aartselaar en de Aartselaarse milieuraad de sluiting van deze ovens. Het UZA nam zelf zijn verantwoordelijk op, gevolgd door een politieke deal rond de ovens van de intercommunale ISVAG en deze van de veel kleinere intercommunale IHK. Toenmalig CVP-milieuminister Kelchtermans offerde IHK op ten voordele van ISVAG. De rest is hoofdzakelijk kwalijke ISVAG-historie…
Diverse malen werd door ISVAG een vergunning aangevraagd. Telkens werd deze ook verkregen, ondanks massale protesten, verzet, bezwaren en beroepen. Tweemaal werden deze door de gemeente Aartselaar en de omwonenden bestreden vergunningen door de Raad voor Vergunningsbetwistingen vernietigd. Op 29 augustus ll. voor de derde maal, ditmaal met het unieke gevolg dat veertien dagen na de betekening van het arrest de pijp echt uit moet…
En ISVAG wil nog steeds niet van wijken weten. Tijdens de startvergadering van de stuurgroep post-convenant op 3 september ll. heeft ISVAG alle aanwezigen - ook de Aartselaarse burgemeester en milieuschepen - opgeroepen hun achterban te mobiliseren, om zoveel mogelijk druk uit te oefenen op de minister, met als doel, ondanks de alomvattende argumenten van het vernietigingsarrest, aan ISVAG toch een nieuwe vergunning toe te kennen. We kunnen en mogen het dossier dus nog steeds niet loslaten.
