Hoe wanhopig kan je zijn? ISVAG betwist de legitimiteit van vzw De Pijp Uit 2.0 als procespartij …

Reeds sinds medio de jaren ’70 van de vorige eeuw, toen de gewraakte ISVAG-oven door de burgemeesters van de stad Antwerpen en de andere stichtende gemeenten zonder veel inspraak en overleg tussen de Aartselaarse en Wilrijkse woonwijken werd gebouwd, zorgde deze oven voor controverse. Bij elke vergunningsaanvraag werden bezwaren ingediend en steeds werd door velen omwonenden beroep aangetekend. Bij de provincie, bij de Raad van State en de voorbije jaren bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen. En iedere keer werd het belang van de mensen die beroep aantekenden als terecht en legitiem erkend. Desondanks durft ISVAG het vandaag aan om de legitimiteit als beroepspartij van onze belangenvereniging te betwisten. Dit getuigt toch van een ongehoorde onbeschaamdheid!

Vanzelfsprekend hebben onze advocaten in hun reactie naar de Raad voor Vergunningsbetwistingen naar ISVAG uitgehaald. Met staalharde bewijzen wordt aangetoond dat de legitimiteit van DPU2.0 als procespartij eenvoudigweg niet ter discussie kan worden gesteld. DPU2.0 handelt immers volledig in overeenstemming met wat het EU-verdrag van Aarhus heeft voorzien inzake de toegang tot milieu-informatie en de mogelijkheden om op milieubeslissingen te wegen, o.a. via bijzonder ruim opgevatte bezwaar- en beroepsprocedures. Dat ISVAG zich echter van dergelijk laakbaar argument durft te bedienen, zegt volgens ons veel over de wanhoop die zich stilaan heeft gemanifesteerd in de hoofden van de ISVAG-getrouwen.