ISVAG valt in herhaling: Een afvalovenapostel door de hemel gezonden als voorzitter van de stuurgroep die het proces van de Toekomststudie bewaakt

Helemaal niet verbaasd, vernamen we in Gazet van Antwerpen de aanstelling van Christof Delatter als voorzitter van de stuurgroep die moet waken over het correcte verloop van het proces rond de Toekomststudie die zal worden georganiseerd, zoals opgenomen in het bewuste ISVAG-convenant.

We herinneren ons dat twee jaar geleden een Nederlandse intendant door de ISVAG-stakeholdersgroep werd aangesteld, om hieraan leiding te geven en met alle stakeholders rond de verwerking van het ISVAG-afval een consensus te bereiken. Zoals deze intendant, die jarenlang de koepel van de Nederlandse afvalverwerkers had geleid, is ook Christof Delatter jarenlang de leidsman geweest van Interafval (VVSG), de koepel van de Vlaamse intercommunale afvalverwerkers, met ISVAG als prominent lid.

In de hoedanigheid van Interafval-leidsman heeft hij in 2015 samen met toenmalig schepen en ISVAG-voorzitter, Philip Heylen, en met Antwerpen als gaststad, een internationaal ISWA conferentie georganiseerd voor de EU-afvalverbrandingssector. Hierbij werd de ISVAG-oven als hoogtechnologisch wonder opgevoerd, een schoolvoorbeeld “tussen mens & milieu”.

Ook heeft de heer Delatter namens Interafval in de loop van de vergunningsprocedure voor de nieuwe, grotere oven op de huidige locatie (2019-2020) een pathetische oproep gedaan aan de Vlaamse overheid (gericht aan de bevoegde Omgevingsminister), om toch aub aan ISVAG deze broodnodige vergunning te verlenen. Daarnaast heeft hij ook via Interafval de afvalkoepel Denuo en de gemeente Boechout onder druk gezet om hun formeel verzet tegen de nieuwe, grotere afvaloven (Denuo had zelfs beroep aangetekend) op te geven. Wat vervolgens ook gebeurde…

Het was ook wel degelijk Delatter die verantwoordelijk was voor de protectionistische, met de EU-afvalrichtlijnen strijdige interventies van de OVAM. We voegen hierbij het OVAM-antwoord toe op de ingebrekestelling, dat door Delatter werd ondertekend:

In zijn hoedanigheid als OVAM-kaderlid speelde hij ook een dubieuze rol bij de ‘veiligheidsmaatregel’ die de gouverneur had opgelegd om ISVAG tijdelijk open te houden. We schrijven oktober 2024, kortelings nadat de Raad voor Vergunningsbetwistingen de ISVAG-proefvergunning had vernietigd (29.08.2024) en net voor ISVAG de verbranding moest stopzetten, dat de Antwerpse provinciegouverneur plotsklaps een veiligheidsmaatregel uitvaardigde, zodat de oven toch nog enige tijd actief kon blijven. En dit om zogenaamd hoogdringende veiligheidsredenen, die achteraf compleet overroepen en ongegrond bleken te zijn.

We lezen ook in De Standaard: De sluipmoord op de Vlaamse afvalrecyclage. Christof Delatter wijst er in zijn opiniestuk op dat er een overschot aan afvalovens in Vlaanderen is en voorspelt tegelijk ook wat in 2024 effectief door de Vlaamse Overheid (Dep. Omgeving) t.g.v. een eenmalige controleactie werd vastgesteld, nl. o.m. dat het wettelijk verplicht te recycleren bedrijfsafval ongerecycleerd naar Vlaamse afvalovens wordt afgevoerd om de structurele tekorten aan afval te helpen lenigen. Een win-win voor de betrokken bedrijven en afvalovens.

Hoe kan het dat diezelfde man enkele jaren later via Interafval ISVAG absoluut aan de vergunning voor de nieuwe, grotere afvaloven wou helpen? En tevens dat deze man vervolgens via de OVAM diverse malen afvalexportverboden uitvaardigde, die later door de rechtbank flagrant strijdig werden bevonden met EU-afvalroverbrengingsregelgeving wegens de al te restrictieve toepassing het EVOA-proximiteitsbeginsel, dit louter ter bescherming van de Vlaamse intercommunale afvalovens die gedurende langere tijd met een structureel afvaltekort kampten?

Is het in die omstandigheden dan niet gerechtvaardigd om toch enige twijfel te koesteren bij de aanstelling van deze persoon? Of bestaat het dat je van de ene op de andere dag je fanatieke ISVAG-sympathieën kan afschudden?

Blijf je je in de gegeven context écht de best geplaatste persoon vinden om, in alle objectiviteit en neutraliteit, over het goede verloop van dit “delicate proces” van de Toekomststudie te waken?

Onze bewonersvereniging DPU2.0 gelooft niet in sprookjes. Voor ons is dit een déja-vu du-jamais-vu…

Er rest ons dan ook helaas niets anders dan het blijven voeren van juridische procedures, als enige middel om de vermaledijde ISVAG-pletwals te stoppen.

Daarom doen we nogmaals een oproep onze vereniging financieel te steunen. Want juridische procedures kosten helaas geld. Veel geld!